Ο Σαρού χάθηκε από την Ινδία πριν από 25 χρόνια και ζούσε στην Τανζανία
Τότε και τώρα… Ο Σαρού στην παιδική του ηλικία και σήμερα.
Χάθηκε από την οικογένειά του το 1986 σε ηλικία μόλις πέντε χρόνων. Είκοσι πέντε χρόνια αργότερα και ενώ ζούσε με τη θετή του οικογένεια χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στη Τανζανία, ο 30χρονος πια Σαρού από την Ινδία επανενώθηκε με την ηλικιωμένη μητέρα του. Πώς; Με τη βοήθεια μίας απλής εξίσωσης και της τεχνολογίας.
Οπως αναφέρει ρεπορτάζ του BBC, ο μικρός Σαρού ταξίδευε με τον μεγαλύτερο αδελφό του, ενώ δούλευαν ως καθαριστές στα τρένα. Ηταν αργά το βράδυ όταν το παιδί αποκοιμήθηκε σε έναν σταθμό όπου το τρένο είχε κάνει για λίγο στάση. Πίστευε ότι ο αδελφός του θα τον ξυπνούσε για να συνεχίσουν το ταξίδι τους αλλά αυτό δεν συνέβη: «Είδα ένα τρένο μπροστά μου και νόμιζα ότι ήταν το δικό μου. Ετσι αποφάσισα να επιβιβαστώ, ελπίζοντας ότι θα συναντούσα εκεί τον αδελφό μου»εξιστορεί ο Σαρού.
Ομως ο αδελφός του δεν ήταν πουθενά. Εξαντλημένος, ο Σαρού αποκοιμήθηκε ξανά στο τρένο για να ξυπνήσει 14 ώρες αργότερα. Είχε πια φθάσει στην Καλκούτα, τη τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ινδίας. Μόνος και φοβισμένος περιπλανιόταν στις φτωχογειτονιές της κακόφημης πόλης, ζητιανεύοντας. Εμαθε να επιβιώνει. «Επρεπε να είμαι πολύ προσεκτικός. Δεν μπορούσα να εμπιστευτώ κανέναν» είπε. Μετά από πολλές περιπέτειες, οι ινδικές Αρχές τον έστειλαν σε ένα ορφανοτροφείο.
Εκεί τον ανακάλυψε μία οικογένεια από τη Τασμανία, η οποία και τον υιοθέτησε παίρνοντάς τον μαζί της στο μακρινό νησί. Ο Σαρού προσαρμόστηκε γρήγορα στα νέα δεδομένα ωστόσο μεγαλώνοντας η επιθυμία του να ανακαλύψει τη βιολογική του οικογένεια γινόταν πιο έντονη. Δεν γνώριζε καν το όνομα της πόλης στην οποία είχε γεννηθεί και μεγαλώσει. Το μόνο που είχε στη διάθεσή του ήταν οι παιδικές του αναμνήσεις και το… Google Earth.
«Ημουν σαν τον Σούπερμαν. Πηγαίνεις από πάνω και παίρνεις μία φωτογραφία με το μυαλό σου και λες: «Αυτή ταιριάζει;» Και μετά λες όχι και συνεχίζεις» ανέφερε ο ίδιος. Αποφάσισε έτσι να χρησιμοποιήσει μία πιο αποτελεσματική στρατηγική:«Πολλαπλασίασα τον χρόνο που βρισκόμουν στο τρένο, περίπου 14 ώρες, με τη ταχύτητα των ινδικών τρένων και κατέληξα σε μία απόσταση, περίπου 1.200 χιλιομέτρων» εξήγησε.
Ο Σαρού σχεδίασε έναν κύκλο με κέντρο την Καλκούτα και ακτίνα περίπου την απόσταση που υπολόγισε ότι είχε ταξιδέψει. Σύντομα είχε ανακαλύψει αυτό που έψαχνε: την πόλη Κάντουα. «Οταν τη βρήκα, έκανα ζουμ και εκεί ήταν. Εψαξα σε όλη την περιοχή γύρω από τον καταρράκτη που συνήθιζα να παίζω» είπε. Φθάνοντας πια και αυτοπροσώπως στο σπίτι του, στη γειτονιά Γκανές Ταλάι, δεν βρήκε αυτό που περίμενε: «Οταν έφθασα στην πόρτα υπήρχε μία κλειδαριά. Φαινόταν παλιό και εγκαταλελειμένο σαν να μην είχε ζήσει κανείς εκεί για μεγάλο διάστημα» προσέθεσε.
Με μία φωτογραφία στο χέρι και ρωτώντας όσο περισσότερους γείτονες μπορούσε ο Σαρού τελικά βρήκε αυτό που έψαχνε: τη μητέρα του. Ζούσε σε ένα σπίτι, όχι πολύ μακριά από το δικό του. «Τη τελευταία φορά που την είδα ήταν 34 χρόνων και όμορφη. Είχα ξεχάσει ότι η ηλικία θα της το έπαιρνε αυτό. Αλλά η δομή του προσώπου ήταν η ίδια και την αναγνώρισα και της είπα «Ναι, είσαι η μητέρα μου».Εκείνη ήταν το ίδιο μουδιασμένη με εμένα. Δεν μπορούσε να συνειδητοποιήσει ότι ο γιος της, έπειτα από 25 χρόνια, επανεμφανίστηκε σαν φάντασμα» συμπλήρωσε ο Σαρού, η απίστευτη ιστορία του οποίου έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον εκδοτικών οίκων και κινηματογραφικών παραγωγών. «Ενα βάρος έχει φύγει από επάνω μου. Κοιμάμαι πολύ καλύτερα τώρα» κατέληξε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου