Εκπαιδευτικοί ερευνητές του Πανεπιστημίου του Tum του Μονάχου παρουσίασαν έρευνα
σύμφωνα με την οποία τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν αυτόνομα στρατηγικές
για την επίλυση πολύπλοκων μαθηματικών προβλημάτων. Μάλιστα αξιοσημείωτο
είναι πως οι πιο αδύναμοι μαθητές αποδεικνύουν εξίσου καλές ικανότητες με τους
πιο καλούς συμμαθητές τους.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η εφαρμογή απλώς της φόρμουλας για τον υπολογισμό
κάποιου αποτελέσματος δεν αρκεί. Χρειάζεται η κατανόηση του προβλήματος, η
στρατηγική επίλυσης και η επιλογή των καταλλήλων μοντέλων/μεθόδων από τους μαθητές.
Οι ερευνητές πήραν 1600 14χρονους μαθητές από το Μόναχο και αφού τους έκαναν
μια εισαγωγή στο θέμα τους έδωσαν ένα τετράδιο με εργασίες γεωμετρικού
περιεχομένου που έπρεπε να λύσουν στο χαρτί .Οι μαθητές είχαν να επιλύσουν
τόσο ελεύθερης μορφής εργασίες, όσο και προβλήματα του πραγματικού κόσμου,
όπως τον υπολογισμό του εμβαδού του νησιού Γκραν Κανάρια. Το τετράδιο
περιλάμβανε επεξηγήσεις αλλά και λυμένα παραδείγματα. Οι καθηγητές
βρίσκονταν σε ετοιμότητα να απαντήσουν σε ερωτήματα των μαθητών, οι οποίοι
εργαζόντουσαν σε ζεύγη.
Μετά τη δοκιμή οι μαθητές εμφάνισαν σημαντική βελτίωση των ικανοτήτων τους.
"Έμαθαν να εφαρμόζουν τα μαθηματικά πιο αποτελεσματικά" εξηγεί τα αποτελέσματα
η επικεφαλής της έρευνας καθηγήτρια Kristina Reiss.
Οι ερευνητές επίσης θέλησαν να μάθουν ποιος βαθμός κατεύθυνσης του μαθητή είναι
ο πιο αποτελεσματικός. Μια ομάδα εργάστηκε γι'αυτόν το σκοπό σε ένα σταθερά
αυξανόμενοβαθμό δυσκολίας .Οι μαθητές της άλλης ομάδας ήταν ελεύθεροι να
επιλέξουν από τις παρεχόμενες αναθέσεις.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη ελευθερία ΔΕΝ ενίσχυσε τη μαθηματική εμπειρία.
Μια επίσης μεγάλη έκπληξη για τους ερευνητές ήταν ότι περίμεναν οι πιο αδύναμοι
μαθητές να επωφεληθούν περισσότερο από την ύπαρξη καθοδήγησης.Όμως δεν
παρατηρήθηκε διαφορά ανάμεσα σε αυτούς και στους πιο δυνατούς μαθητές.
Επίσης δεν παρατηρήθηκε διαφορά ανάμεσα σε αγόρια και κορίτσια.
"Οι μαθητές, ακόμα και οι πιο αδύναμοι στα μαθηματικά έχουν τις δεξιότητες
που απαιτούνται για την επίλυση πολύ πολύπλοκων μαθηματικών προβλημάτων
με το δικό τους ρυθμό. Παρά το γεγονός ότι οι οι φάσεις της αυτοδιαχειριζόμενης
μάθησης ( self directed learning ) υποστηρίζονται συχνά, δεν είναι ακόμα μέρος
της καθημερινής σχολικής εκπαίδευσης. Αλλά είναι μια σημαντική επιλογή για
τους εκπαιδευτικούς, καθώς οι ποικίλες μορφές μάθησης εξασφαλίζουν μια ζωηρή
και ενδιαφέρουσα εμπειρία εκμάθησης." καταλήγει η Kristina Reiss.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας
της Γερμανίας και υποστηρίχθηκε από ψυχολόγους του
Ludwig-Maximilians Πανεπιστημίου του Μονάχου.
Πηγή : http://www.sciencedaily.com/releases/2011/08/110808104521.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου